Spory wokół pojęcia odpowiedzialności w filozofii współczesnej

pdf
Opublikowano
lutego 15, 2024

Streszczenie

DEFINICJA POJĘCIA: Pojęcie odpowiedzialności zawiera w sobie odwołanie do kluczowego dla podjętej tematyki terminu „odpowiadać”. Podejmowanie odpowiedzialności to odpowiadanie na pytanie, wezwanie, bycie – w zależności od przyjętej szkoły i tradycji myślenia europejskiego. Odpowiedzialność to więź, rodzaj relacji, w której kluczowe okazuje się podejmowanie zobowiązania oraz sposoby interpretowania go.

ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: Na gruncie współczesnej filozofii XX wieku pojęcie odpowiedzialności zostało najpełniej rozwinięte przez egzystencjalizm oraz myślenie dialogiczne, w filozofii relacji i spotkania, wyrastające z tradycji fenomenologicznej. Oprócz tego nowe i głębsze spojrzenie w istotę odpowiedzialności przyniosła tzw. filozofia po Holocauście, a więc filozofia żydowska wyrastająca źródłowo z doświadczenia zła II wojny światowej: prześladowań i eksterminacji narodu żydowskiego.

UJĘCIE PROBLEMOWE POJĘCIA: Współczesna filozofia interpretuje odpowiedzialność przede wszystkim jako rodzaj relacji ze światem, drugim człowiekiem i z Bogiem. Jest ona ukazana jako fundamentalne dla człowieka odniesienie do tego, co odkrywa on w sobie jako „ja” oraz jako podmiot świadomy i doświadczający różnego rodzaju zewnętrzności i wewnętrzności.

REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: Filozofia współczesna w bardzo wyraźny sposób pokazuje wagę, rolę i znaczenie pojęcia odpowiedzialności w kształtowaniu człowieka jako podmiotu, jak również w perspektywie etycznego projektowania jego przyszłości w duchu troski, opieki i zaangażowania w działanie, mające na celu ochronę Dobra i wartości.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Bonhoeffer, D. (1986). Sanctorum Communio. W: E. Bethge (red.). Werke. T. 1. München: Chr. Kaiser.

Buber, M. (1989). Opowieści chasydów. Tłum. P. Hertz. Poznań: W drodze.

Buber, M. (1963). Antwort. W: P.A. Schilpp, & M. Friedman (red.). Martin Buber. Stuttgart: Kohlhammer Verlag.

Buber, M. (1992). Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych. Tłum. J. Doktór. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.

Filek, J. (1996). Ontologizacja odpowiedzialności. Analityczne i historyczne wprowadzenie w problematykę. Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszczyński.

Filek, J. (2003). Filozofia odpowiedzialności XX wieku. Kraków: Wydawnictwo Znak.

Ingarden, R. (1987). Książeczka o człowieku. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Kierkegaard, S. (1981). Bojaźń i drżenie. Tłum. K. Toeplitz. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Kierkegaard, S. (1965). Jednostka i tłum. Tłum. A. Ściegienny. W: L. Kołakowski, & K. Pomian (red.), Filozofia egzystencjalna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Lévinas, E. (1998). Całość i nieskończoność. Tłum. M. Kowalska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Lévinas, E. (1995). Cztery lektury talmudyczne. Tłum. E. Burska. Kraków: Wydawnictwo Oficyna Literacka.

Nietzsche, F. (1910). Wędrowiec i jego cień. Tłum. K. Drzewiecki. Warszawa: Wydawnictwo BIS.

Rosenzweig, F. (1998). Gwiazda Zbawienia. Tłum. T. Gadacz. Kraków: Wydawnictwo Znak.

Sartre, J.‑P. (1998). Egzystencjalizm jest humanizmem. Tłum. J. Krajewski. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA.

Tischner, J. (1999). Filozofia dramatu. Kraków: Wydawnictwo Znak.