DEFINICJA POJĘCIA: W artykule przedstawiono stosunek katolickiej nauki społecznej do wybranych zagadnień związanych z bezpieczeństwem: wojny (w tym koncepcję wojny sprawiedliwej oraz stosunek papieża Franciszka do wojny na Ukrainie), pokoju, migracji, ubóstwa, terroryzmu oraz bezpieczeństwa ekologicznego.

ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: Historyczna analiza zagadnień bezpieczeństwa, w tym koncepcji wojny sprawiedliwej, obejmuje ujęcia starożytne (zwłaszcza św. Augustyna z Hippony), średniowieczne (św. Tomasz z Akwinu), zasadniczo koncentrując się na ideach prezentowanych przez Kościół katolicki w XX wieku i epoce po Soborze Watykańskim II.

UJĘCIE PROBLEMOWE POJĘCIA: Choć generalne zasady wystrzegania się wojny i dążenia do pokoju w katolickiej nauce społecznej pozostały niezmienne, na przestrzeni dziejów możemy dostrzec, że zakres dopuszczalności wojny jako środka służącego ochronie bezpieczeństwa ludzi w tejże nauce zmieniał się, na co wpływ miał charakter wojen w danej epoce. Szczególną rolę odegrała w tym kontekście II wojna światowa i broń masowego rażenia, które doprowadziły do zaniechania przez Kościół używania terminu „wojna sprawiedliwa”.

REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: Katolicka nauka społeczna wobec zagadnień bezpieczeństwa ma charakter normatywny. Rekomenduje między innymi zakorzenienie działania człowieka w poszukiwaniu różnego rodzaju bezpieczeństwa w sferze duchowej, szeroką i głęboką współpracę międzynarodową, zaradzanie niedostatkom materialnym i społecznych osób i grup znajdujących się w trudnej sytuacji, dialog międzyreligijny i międzykulturowy.