Kontrwywiad
pdf
- jzaryczny, {$userGroup}, 307_Kraj_Kontrwywiad_K.pdf jzaryczny, {$userGroup}, 307_Kraj_Kontrwywiad_K.pdf
- jzaryczny, {$userGroup}, 307en_Kraj_Kontrwywiad_K.pdf jzaryczny, {$userGroup}, 307en_Kraj_Kontrwywiad_K.pdf
Opublikowano
lutego 17, 2024
Copyright (c) 2023 Ignatianum University Press
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Streszczenie
DEFINICJA POJĘCIA: Kontrwywiad jest częścią struktur bezpieczeństwa państwa lub instytucją samodzielną. Realizuje działalność, która ma unieszkodliwiać poczynania obcych służb wywiadowczych, zwalczać dywersję, sabotaż, terroryzm. Zajmuje się ochroną tajemnic państwowych, osłania kontrwywiadowczo instytucje i organa państwa oraz wybrane jednostki prywatne.
ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: Początki kontrwywiadu wywodzić możemy z czasów Starego Testamentu, Indii czy Chin, czyli wiele setek, a nawet tysięcy lat p.n.e. Współczesne badania nad kontrwywiadem datuje się jednak na moment wykształcenia się nowoczesnych społeczeństw ery przemysłowej, czyli XIX i dwie pierwsze dekady XX wieku.
UJĘCIE PROBLEMOWE POJĘCIA: Hasło w ramach wyjaśnienia pojęcia kontrwywiad przedstawia następujące problemy: jego definicję, szereg funkcji, zadania oraz misję. Osobno poruszona zostanie kwestia opisu działalności kontrwywiadowczej kilku państw europejskich.
REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: Systemowe ujęcie zagadnienia kontrwywiadu pokazuje, że staje się on przedmiotem badań i studiów naukowych mimo ograniczeń związanych z niejawnym charakterem jego działalności. Zaleca się jednakże bardziej kompleksowe spojrzenie na omawiany temat i konieczność przeprowadzania multidyscyplinarnych studiów.
Downloads
Download data is not yet available.
Bibliografia
Bielak, F. (1985). Służby wywiadowcze Republiki Federalnej Niemiec. Warszawa: Wydawnictwo MON.
Bronisławski, J. (1974). Szpiegostwo, wywiad, paragrafy. Warszawa: Wydawnictwo MON.
Formicki, T. (2020). Wywiad i kontrwywiad jako kluczowe komponenty walki informacyjnej. Warszawa: Instytut Informacji.
Kraj, K. (2020). Badania naukowe nad służbami specjalnymi. Studia Administracji i Bezpieczeństwa, 8.
Kraj, K. (2017). Rosyjska wspólnota organów bezpieczeństwa. Studium podsystemu bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Kraków–Wrocław: Krakowska Fundacja Badań Wschodnich.
Larecki, J.H. (2017). Wielki leksykon tajnych służb świata. Organizacje wywiadu, kontrwywiadu i policji politycznych, terminologia profesjonalna i żargon operacyjny. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm.
Mania, A. (2017). Analizy wywiadu‑dyscyplina naukowa in statu nascendi. Krakowskie Studia Międzynarodowe, 3.
Minkina, M. (2014). Sztuka wywiadu w państwie współczesnym. Warszawa: Bellona, Oficyna Wydawnicza Rytm.
Misiuk, A. (1998). Służby specjalne II Rzeczypospolitej. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona.
Pepłoński, A. (2002). Kontrwywiad II Rzeczypospolitej. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona.
Piasecki, B. (2021). Kontrwywiad. Atak i obrona. Łomianki: Wydawnictwo LTW.
Słoń, M., & Wójcik, S. (2020). Tajemnice wywiadu wewnętrznego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm.
Swoboda, P. (2016). Wywiad i kontrwywiad w Polsce w procesie przemian systemowych (1989–2007). Kraków: Avalon.
Wroński, P. (2016). Czas nielegałów. Krótki kurs kontrwywiadu dla amatorów. Warszawa: Fronda.
Żebrowski, A. (2010). Wywiad i kontrwywiad XXI wieku. Lublin: Innovatio Press Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji.
