DEFINICJA POJĘCIA: Policja to podmiot ściśle związany z instytucją państwa i jego podstawową funkcją reglamentacyjno‑represyjną. Zwykle jest to formacja stworzona wzór wojskowy, umundurowana i uzbrojona, przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz do utrzymania porządku publicznego.

ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: Przedmiot bezpieczeństwa i jego funkcje zmieniały się wraz ewolucją ustrojową i polityczną państwa. W XVIII wieku, gdy kształtowały się zręby nowożytnej administracji państwowej, zagadnienia związane z bezpieczeństwem znalazły swoje miejsce w resorcie spraw wewnętrznych. Można uważać, że w pierwszej połowie XIX wieku ukształtowały się zręby instytucji policyjnych we współczesnym rozumieniu.

UJĘCIE PROBLEMOWE POJĘCIA: Współcześnie policja może mieć wyspecjalizowany charakter i zajmować się poszczególnymi obszarami bezpieczeństwa publicznego lub określonymi kategoriami zagrożeń. W związku z tym można wyróżnić służby zajmujące się walką z ­przestępczością zorganizowaną, bezpieczeństwem drogowym, wykonujące zadania kontrterrorystyczne czy też zwalczające cyberprzestępstwa.

REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: Służby policyjne w Europie i na świecie realizują dwie podstawowe funkcje: prewencyjną (zapobiegawczą) i represyjną (walka z przestępczością i naruszeniami porządku publicznego). Wewnętrzna organizacja, uprawnienia oraz status służbowy są ściśle powiązane z realizacją poszczególnych funkcji. Istotną cechą charakterystyczną współczesnych służb policyjnych jest poziom uspołecznienia, czyli wpływu społeczeństwa na charakter działalności policji.