Studia kulturowe: propozycja rozumienia i problematyzacji pojęcia
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Streszczenie
DEFINICJA POJĘCIA: Studia kulturowe jako część współczesnych nauk społecznych i humanistycznych stanowią formację dyskursywną o odmiennej skali zinstytucjonalizowania, koncentrując się na różnorodnych funkcjach kultury symbolicznej.
ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: Rodowód pojęcia kojarzony jest zazwyczaj z powstaniem na Uniwersytecie w Birmingham ośrodka o nazwie Centre for Contemporary Cultural Studies (CCCS) założonego w 1964 roku przez Richarda Hoggarta. Centrum zainicjowało brytyjską szkołą studiów kulturowych (British Cultural Studies). Ośrodek wydawał znaczące w swoim obszarze analiz czasopisma, jak „Working Papers in Cultural Studies” czy „Cultural Studies from Birmingham”. W latach 70. i 80. XX wieku studia kulturowe powstawały na uniwersytetach w wielu innych krajach. W Polsce rozwijały się w różnych formach, choć główny wysiłek zogniskowano w obszarze badań kulturoznawczych.
PROBLEMOWE UJĘCIE POJĘCIA: Zakres problematyki oraz konceptualizacji badawczej wypracowywanej na gruncie studiów kulturowych charakteryzuje się ogromną różnorodnością. Z jednej strony tworzy je dorobek takich badaczy, jak Richard Hoggart, Raymond Williams, Stuart Hall i Edward Palmer Thompson, uważanych za twórców brytyjskich studiów kulturowych, czy też dorobek pokolenia ich następców, m.in. Paula Willisa, Dicka Heddige’a, Angeli McRobbie, Iaina Chambersa i Paula Gilroya. Z drugiej zaś strony istnieją liczne osiągnięcia badawcze wypracowane poza środowiskiem brytyjskich studiów kulturowych. Analiza zjawisk szybko rozwijających się społeczeństw przemysłowych po 1945 roku, jego społecznych podziałów i konsekwencji w sferze stylu życia postawiły nowe wyzwania przed badaczami kultury. W wielu analizach studia kulturowe występowały przeciw tzw. redukcjonizmowi kulturowemu, jednakże koncentracja uwagi uczonych na zależności kultury i władzy powodowała popadanie w uproszczenia, ponieważ najczęściej zaniedbywano w tym kontekście relację, jak istnieje między kulturą a samym człowiekiem. Eliminowano poniekąd zainteresowanie podmiotowymi atrybutami osoby ludzkiej, a przez to również odmiennymi modelami studiów kulturowych.
REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: W niniejszym haśle odstąpiono od sprawozdawczej formy przedstawienia studiów kulturowych, która podatna jest na pokusę opisu całej ich różnorodności. W zamian dokonano próby rewitalizacji refleksji nad problematyką relacji między osobą a kulturą w kontekście celu studiów kulturowych. Najbardziej interesujące w tym kontekście były źródła tych zależności oraz rezultaty określonego typu interakcji.
Downloads
Bibliografia
Bagby, P. (1975). Kultura i historia – prolegomena do porównawczego badania cywilizacji. Tłum. J. Jedlicki. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Baldwin, E., Longhurst, B., Mccracken, S., Ogborn, M., & Smith, G. (2007). Wstęp do kulturoznawstwa. Tłum. M. Kaczyński, J. Łoziński & T. Rosiński. Poznań: Wydawnictwo Zysk i Spółka.
Barker, Ch. (2003). Studia kulturowe. Teoria i praktyka. Tłum. A. Sadza. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Bartnik, C. (2013). Personalizm. Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Dąbrowski, K. (1979). Dezintegracja pozytywna. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Kłoskowska, A. (1999). Kultury narodowe u korzeni. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Korporowicz, L. (2016). Źródła i typy redukcjonizmów we współczesnych analizach kultury. Roczniki Kulturoznawcze, 7, 5–30.
Korporowicz, L. (2018). Jagiellońskie studia kulturowe jako projekt kulturoznawczy. Relacje międzykulturowe, 1, 103–128.
Legowicz, J. (1973). Historia filozofii i starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Paleczny, T. (2017). Relacje międzykulturowe w dobie kryzysu ideologii i polityki wielokulturowości. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Płotka, M. (2017). Multidimentionality of the Category of Action in 15th century Krakow Practicism. W: L. Korporowicz, S. Jaskuła, M. Stefanovič & P. Plichta (red.), Jagiellonian Ideas Towards Challenges of Modern Times, (s. 129–152). Kraków: The Jagiellonian Library.
Smolicz, J.J. (1999). Współkultury Australii. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Storey, J. (2003). Studia kulturowe i badania kultury popularnej. Tłum. J. Barański. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Szlachta, B. (2018). Czymże jest kulturoznawstwo jako dyscyplina naukowa określona w polskim prawie?. Relacje międzykulturowe, 1(3), 11–30.
Turner, G. (2002). British Cultural Studies. An Introduction. London: Routledge.