Przedsiębiorczość kreatywna – inwentyka, kreatywność i przemysły kreatywne
Opublikowano
lutego 14, 2023
Seria
Copyright (c) 2022 Ignatianum University Press
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Streszczenie
DEFINICJA POJĘCIA: Przedsiębiorczość kreatywna to umiejętność tworzenia produktów i usług o wartości kulturowej i potencjale komercyjnym poprzez wykorzystanie własnego lub cudzego kapitału twórczego i/lub intelektualnego.
Przemysły/sektory kreatywne to działalność branż, które są odpowiedzialne za dostarczanie towarów i usług związanych z szeroko rozumianym spektrum wartości kulturalnych, artystycznych lub mających znamiona wartości rozrywkowej.
Kreatywność to zdolność jednostki do tworzenia nowych idei lub do nowego spojrzenia na pomysły już istniejące. Z pojęciem kreatywności powiązane są pojęcia takie jak innowacja, inwencja, heurystyka, innowatyka, inwentyka. Ta ostatnia obejmuje opracowanie metod i technik heurystycznych oraz ich modyfikacje do różnych problemów i warunków organizacyjnych ich stosowania.
ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: Kreatywność nie jest zjawiskiem obcym. To, co nowe, to charakter i zakres relacji w tworzeniu wartości i bogactwa. Termin ‘kreatywność’ został przywołany po raz pierwszy w 1927 roku w Edynburgu przez Alfreda Northa Whiteheada. Wprowadzenie pierwszych technik w zakresie rozwijania twórczości można połączyć z techniką Osborna zastosowaną po raz pierwszy w 1938 roku. Wzrost zainteresowania kreatywnością można datować na lata 70. XX wieku, kiedy to zaczęły się wypalać dotychczasowe źródła wzrostu gospodarczego i w kreatywności dostrzeżono nowy sposób na uzyskanie trwałej przewagi konkurencyjnej. Początek XXI wieku zwraca uwagę na szczególną rolę przemysłów kreatywnych i przedsiębiorczości kreatywnej.
PROBLEMOWE UJĘCIE POJĘCIA: Wraz z intensyfikacją konkurencyjności w sferze gospodarczej wzrosło zainteresowanie nowymi czynnikami, które istotnie będą wpływały na wzrost przewagi na rynku. Kreatywność wzbudzała coraz większe zainteresowanie badaczy, zarówno w zakresie jej rozwijania, jak i wykorzystania jej rezultatów. Następuje wzrost zainteresowania sektorami w sferze kultury, które dzięki przedsiębiorczości kreatywnej mogą rozwijać gospodarkę i wpływać na inkluzyjność społeczną.
REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: Przedsiębiorczość kreatywna koncentruje się na sektorze szeroko rozumianej kultury. Są to obszary, które mogą znacznie wpłynąć na wzrost PKB, tworzenie miejsc pracy i przyspieszony rozwój regionów. Kreatywność można rozwijać, jest ona przypisana naturze ludzkiej.
Downloads
Download data is not yet available.
Bibliografia
Antoszkiewicz, J. (1990). Metody heurystyczne. Twórcze rozwiązywanie problemów. Warszawa: PWE.
Antoszkiewicz, J. (2008). Innowacje w firmie-praktyczne metody wprowadzania zmian. Warszawa: Wydawnictwo Poltext.
Creative Economy Report 2010, UNCTAD, United Nations.
DCMS (2001). Creative Industries Mapping Document, Department for Culture, Media and Sport. Caves, R.E. (2000). Creative Industries, Harvard University Press.
De Bono, E. (1998). Naucz się myśleć kreatywnie. Tłum. M. Madaliński. Warszawa: Prima.
Dowgiałło, Z. (Ed.). (1996). Słownik ekonomiczny dla przedsiębiorcy. Szczecin: Wydawnictwo Znicz.
Drucker, P.F. (1992). Innowacja i Przedsiębiorczość – praktyka i zasady. Tłum. A. Ehrlich. Warszawa: PWE.
Florida, R. (2007). The Creative Compact: An Economic and Social Agenda for the Creative Age. www.creativeclass.com/rfcgdb/articles/The_Creative_Compact.pdf
Griffin, R. (2018). Podstawy zarządzania organizacjami, wydanie III. Tłum. A. Jankowiak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Howkins, J. (2001). The Creative Economy: How people make money from ideas. London: Penguin.
Kasza, J. (2017). Zarządzanie a kreatywność w XXI wieku: wyzwania współczesności. W: J. Nowakowska-Grunt, & I. Miciuła (red.). Innowacje i kreatywność we współczesnej gospodarce, (s. 349–361). Katowice: Wydawnictwo Naukowe Sophia.
Kopaliński, W. (1988). Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna.
Kosała, M. (2013). Rozwijanie kreatywności jako fundament innowacyjności. Horyzonty Polityki 4(6), 95–114.
Łochnicka, D. (2016). Przedsiębiorczość pracownicza i jej wpływ na efektywność organizacji. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Nęcka, E. (2001). Psychologia twórczości. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Nowicki, M. (2011). O biurowym spinaczu – czyli dlaczego potrzebujemy wielkiego przewartościowania w edukacji, Gdańsk: Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową.
Piasecki, B. (1997). Przedsiębiorczość i mała firma – teoria i praktyka. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Throsby, D. (2001). Economics and Culture. Cambridge: Cambridge University Press.
Whitfield, P.R. (1979). Innowacje w przemyśle. Tłum. T. Mroczkowski. Warszawa: PWE.
Wiklund J. (1999) The Sustainability of Entrepreneurial Orientation – Performance Relationship, Entrepreneurship Theory & Practice, 24, s. 37–48.
WIPO (2003). Guide on Surveying the Economic. Contribution of the Copyright Industries, Geneva: WIPO Publication.
