Przedsiębiorczość dla zrównoważonego rozwoju – ekoprzedsiębiorczość i ekoinnowacje
Opublikowano
lutego 14, 2023
Seria
Copyright (c) 2022 Ignatianum University Press
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Streszczenie
DEFINICJA POJĘCIA: Ekoprzedsiębiorczość to aktywność przedsiębiorcza, która przynosi korzyści dla środowiska naturalnego. Jest to forma tworzenia wartości poprzez produkty i innowacje środowiskowe, która przyczynia się do osiągania celów zrównoważonego rozwoju.
ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: Ekoprzedsiębiorczość jest nową koncepcją, której rozwój datuje się na lata 90. XX wieku. Poprzedziły ją jednak długoletnie prace nad konceptualizacją pojęcia zrównoważonego rozwoju, w których istotnym przełomem było opublikowanie w 1987 roku tzw. Raportu Brundtland.
PROBLEMOWE UJĘCIE POJĘCIA: Ekoprzedsiębiorczość wraz z przedsiębiorczością społeczną stanowi bazę dla szeroko rozumianej zrównoważonej przedsiębiorczości. W przypadku ekoprzedsiębiorczości celem działań przedsiębiorczych jest uzyskiwanie dochodu dzięki rozwiązywaniu problemów środowiskowych, co wymaga jednoczesnego uwzględniania zarówno ekologicznych, jak i ekonomicznych aspektów zrównoważonego rozwoju.
REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: Tworzenie wartości w ekoprzedsiębiorczości odbywa się głównie poprzez ekoinnowacje. Dzięki właściwemu wykorzystywaniu ekoszans i dostarczaniu nowych ekoinnowacji przedsiębiorcy, którzy uwzględniają wartości ekologiczne w swoich strategiach rozwoju biznesu, mogą prowadzić dochodową działalność gospodarczą, a jednocześnie przyczyniać się do realizacji celów zrównoważonego rozwoju.
Downloads
Download data is not yet available.
Bibliografia
Andersen, M.M. (2008). Eco-innovation – theoretical and methodological considerations, DIME WP 2.5 Workshop on Empirical Analyses of Environmental Innovations, Fraunhofer Institute for Systems and Innovation Research ISI, Karlsruhe.
Bajdor, P. (2021). Zrównoważona przedsiębiorczość. Analiza i model. Częstochowa: Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej.
Chodyński, A. (2011). Proaktywne zarządzanie aspektami ekologicznymi w przedsiębiorstwie – perspektywa strategiczna. W: M. Kwieciński (red.), Ekologiczne aspekty zarządzania rozwojem przedsiębiorstw i regionów (s. 11–39). Kraków: Oficyna Wydawnicza AFM.
Cichy, M.J., & Szafraniec, M. (2015). Ekoinnowacyjność przedsiębiorstw czystszej produkcji w Polsce. Część 1: Ogólne aspekty ekoinnowacyjności. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Seria: Organizacja i Zarządzanie, 77(1927), 19–37.
Decyzja nr 1639/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 2006 r. ustanawiająca Program ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji (2007–2013). Dz.U. L 310 z 9.11.2006 r.
Fussler, C., & James, P. (1996). Driving Eco-Innovation: A Breakthrough Discipline for Innovation and Sustainability. London: Pitman Publishing.
Jastrzębska, E. (2016). Biznes na rzecz rozwoju zrównoważonego – dobre praktyki. Ekonomia XXI wieku. Economics of the 21st century, 4(12), 34–45. DOI: 10.15611/e21.2016.4.03.
Kainrath, D. (2011). Ecopreneurship in Theory and Practice: A Proposed Emerging Framework for Ecopreneurship. Saarbrücken: LAP Lambert Academic Publishing.
Klarin, T. (2018). The Concept of Sustainable Development: From its Beginning to the Contemporary Issues. Zagreb International Review of Economics and Business, 21, 67–94. DOI: 10.2478/zireb-2018-0005.
Olejniczak K., (2015). Innowacje ekologiczne jako narzędzie wspierania zrównoważonego rozwoju, Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej. Zarządzanie, 19, 54–62.
Pastakia, A. (1998). Grassroot Ecopreneurs: Change Agents for a Sustainable Society. Journal of Organizational Change Management, 11(2), 157–173.
Schaltegger, S. (2002). A Framework for Ecopreneurship. Leading bioneers and environmental managers to ecopreneurship. Greener Management International, 38, 45–58.
Schaltegger, S., & Wagner, M. (2011). Sustainable Entrepreneurship and Sustainability Innovation: Categories and Interactions. Business Strategy and the Environment, 20, 222–237. DOI: 10.1002/bse.682.
Seroka-Stolka, O. (2012). Świadomość ekologiczna przedsiębiorców z sektora MŚP. Zeszyty Naukowe Politechniki Częstochowskiej, 5, 125–138.
Urbaniec, M. (2018). Sustainable Entrepreneurship: Innovation-Related. Activities in European Enterprises. Polish Journal of Environmental Studies, 27(4), 1773–1779. DOI: 10.15244/pjoes/78155.
Woźniak, L. (2010). Możliwe kierunki rozwoju ekoinnowacyjności – poziom globalny, wspólnotowy i kraju. W: L. Woźniak, J. Strojny, E. Wojnicka, Ekoinnowacyjność dziś i jutro – wyzwania, bariery rozwoju oraz instrumenty wsparcia (s. 7–24). Warszawa: Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości.
