Start-upy jako szczególny przejaw przedsiębiorczości
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Streszczenie
DEFINICJA POJĘCIA: Termin ‘start-up’ nie posiada sformalizowanej definicji, a próby jego wyodrębnienia spośród ogółu przedsiębiorstw idą w kierunku formułowania warunków, które tego typu przedsiębiorstwo powinno spełniać. Start-up jest szczególną formą przedsiębiorczości i jego definiowanie oparto na wymiarach orientacji przedsiębiorczej, czyli proaktywności, innowacyjności oraz podejmowaniu ryzyka.
ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: Termin start-up to pojęcie stosunkowe nowe. Po raz pierwszy w obecnym rozumieniu użyto go w latach 70. XX wieku. Od tego czasu, w związku z dynamicznym rozwojem technologii, nastąpił wzrost zainteresowania tematyką start-upów.
PROBLEMOWE UJĘCIE POJĘCIA: Start-upem jest innowacyjne, skalowalne przedsięwzięcie, funkcjonujące w warunkach niepewności, nierozpoznanego popytu i trudnego do oszacowania ryzyka, które poszukuje optymalnego modelu biznesowego. Start-up wymaga finansowania ze źródeł alternatywnych w stosunku do sektora bankowego.
REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: Niejednoznaczne rozumienie terminu ‘start-up’ stanowi podstawę do zawężania tego pojęcia wyłącznie do młodych przedsięwzięć podejmowanych w zakresie produktu z sektora wysokich technologii lub szerokiego obejmowania innowacyjnych działań firm, niezależnie od ich wieku czy wielkości.
Downloads
Bibliografia
Blank, S., & Dorf, B. (2013). Podręcznik startupu. Budowa wielkiej firmy krok po kroku. Tłum. B. Sałbut. Gliwice: Helion.
Czyżewska, M. (2020). Innowacje. Start-upy. Ryzyko. Uwarunkowania rozwoju innowacyjnych przedsięwzięć. Warszwa: CeDeWu.
Deloitte (2016). Diagnoza ekosystemu startupów w Polsce. Pobrane z: https://www2.deloitte.com/content/dam/Deloitte/pl/Documents/Reports/pl_Deloitte_raport_startupy.pdf (dostęp: 15.02.2018).
Drewczyński, W. (2019). Korpostartup. Efektywna współpraca korporacji ze startupami. Gliwice: Helion.
Głodowska, A., Maciejewski, M., & Wach, K. (2019). How Entrepreneurial Orientation Stimulates Different Types of Knowledge in the Internationalisation Process of Firms from Poland? Entrepreneurial Business and Economics Review, 7(1), 61–73. DOI: 10.15678/EBER.2019.070104.
Laszuk, M. (2017). Przedsięwzięcia typu start-up. W: A. Kałowski, J. Wysocki (red.), Start-up a uwarunkowania sukcesu. Wymiar teoretyczno-praktyczny (s. 17–29). Warszawa: Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej.
Lipiec, J. (2017). Alternatywne źródła finansowania start-upów. W: A. Kałowski, & J. Wysocki (red.), Start-up a uwarunkowania sukcesu. Wymiar teoretyczno-praktyczny (s. 189–223). Warszawa: Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej.
Łopusiewicz, A. (2013). Start-up. Od pomysłu do sukcesu. Warszawa: Edgar.
Maroń, J., & Zębala, D. (2017). Szanse i zagrożenia zagranicznej współpracy polskich startupów. W: M. Maciejewski, & K. Wach (red.), Handel zagraniczny i biznes międzynarodowy we współczesnej gospodarce, (s. 227–245). Kraków: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie.
Nielsen, N.H. (2018). Finansowanie startupów. Poradnik przedsiębiorcy. Tłum. L. Sielicki. Gliwice: Helion.
Pukała, R. (2021). Ubezpieczenie w finansowaniu skutków ryzyka start-upów. Warszawa: CeDeWu.
Ries, E. (2011). The Lean Startup: How Today’s Entrepreneurs Use Continuous Innovation to Create Radically Successful Businesses. New York: Crown Business.
Skala, A. (2018). Startupy. Wyzwanie dla zarządzania i edukacji przedsiębiorczości. Kraków: edu-Libri.
Wach, K. (2015). Przedsiębiorczość jako czynnik rozwoju społeczno‑gospodarczego: przegląd literatury. Przedsiębiorczość – Edukacja, 11, 24–36.
Wieczorek, M. (2017). Prawo dla startupu. Gliwice: Helion.