DEFINICJA POJĘCIA: Prawa kulturowe to prawa przynależne każdej osobie ze względu na jej przyrodzoną godność. Interpretacje praw kulturowych różnią się w wyniku sposobu definiowania kultury i wypracowanej koncepcji prawa.

ANALIZA HISTORYCZNA: Analiza wybranych etapów kształtowania się systemów prawnych jest ważnym elementem w opisie specyfiki praw kulturowych. Istotnym etapem rozwoju refleksji nad prawami człowieka jest koncepcja Karela Vasaka, który wprowadził pojęcie trzech generacji praw człowieka.

PROBLEMOWE UJĘCIE POJĘCIA: Granice praw kulturowych różnią się w zależności od przyjmowanej definicji „kultury”, można wyróżnić dwa jej główne ujęcia: atrybutywne i dystrybutywne. Według pierwszego stanowiska kultura jest cechą ludzkości jako całości, można o niej mówić jedynie w liczbie pojedynczej. Natomiast w ujęciu dystrybutywnym uzasadniona jest wyłącznie liczba mnoga, ponieważ zakłada się wielość różnorodnych kultur.

REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I ­REKOMENDACJAMI: Fundamentalny charakter praw kulturowych może być uzasadniony na sposób aksjologiczny, formalny i strukturalny. Przepisy prawa narodowego, jak i międzynarodowego nie tworzą praw kulturowych, a jedynie je potwierdzają.