Konflikt i konsens – dwie wizje polityki
Opublikowano
stycznia 6, 2025
Copyright (c) 2025 Słowniki Społeczne
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Streszczenie
DEFINICJA POJĘCIA: Polityka jako konflikt to ciągła walka między podmiotami politycznymi o odmiennych celach i światopoglądach oraz kwestionowanie istniejących systemów normatywnych. Konsens polityczny to porozumienie między aktorami politycznymi co do kierunków i zasad polityki i oraz sposobu rozstrzygania sporów politycznych.
ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: Polityka jako konsens odwołuje się do tez podejścia strukturalno-funkcjonalnego, podczas gdy jej interpretacja jako pola konfliktu odnosi się do socjologicznej teorii konfliktu.
UJĘCIE PROBLEMOWE POJĘCIA: Konflikt i konsens są kategoriami konstytuującymi i różnicującymi pojęcia i odpowiadające im zjawiska: demokracji, władzy, elit politycznych, systemów politycznych i stosunków międzynarodowych.
REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: Na konsensie politycznym opierają się współczesne demokracje oraz międzynarodowe systemy współpracy i bezpieczeństwa. Do polityki jako konfliktu odwołują się ugrupowania populistyczne.
Downloads
Download data is not yet available.
Bibliografia
Crozier, M., & Friedberg, E. (1982). Człowiek i system: Ograniczenia działania zespołowego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne.
Hayward, K. (2015). Conflict and Consensus. W: J.D. Wright (Red.), International encyclopedia of the social & behavioral sciences (s. 589–593). Amsterdam–Paris: Elsevier.
Horton, J. (1966). Order and Conflict Theories of Social Problems as Competing Ideologies. American Journal of Sociology, 71(6), 701–713. DOI: 10.1086/224226.
Kasza, J. (2018). Między polityką a politycznością. Analiza dyskursów politycznych z punktu widzenia (kulturowej) ekonomii politycznej. Zarządzanie Publiczne, 43(3), 263–278.
Kozera, M. (2016). Analiza systemowa. W: W. Sokół, & M. Żmigrodzki (Red.), Encyklopedia politologii. Pojęcia, teorie i metody. Warszawa: Wolters Kluwer.
Lipiński, A. (2020). W poszukiwaniu ontologii populizmu – dylematy definicyjne. Przegląd Politologiczny, 1, 131–148. DOI: 10.14746/pp.2020.25.1.10.
Marsh, D., & Stoker, G. (Red.) (2006). Teorie i metody w naukach politycznych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Mingst, K.A. (2006). Podstawy stosunków międzynarodowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Pałecki, K. (2021). Teoria władzy. Kraków: Polska Akademia Umiejętności.
Pawłowska, A. (1998). Władza, elity, biurokracja: Studium z socjologii polityki. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Peters, B.G., Pierre, J., & King, D.S. (2005). The Politics of Path Dependency: Political Conflict in Historical Institutionalism. The Journal of Politics, 67(4), 1275–1300. DOI: 10.1111/j.1468-2508.2005.00360.x.
Potulski, J. (2020). Emile Durkheim o państwie i polityce – socjologia Emile’a Durkheima i problemy transformacji społecznej. Miscellanea Anthropologica et Sociologica, 21(1), 76–95.
Sandel, M. (2021). Jak odbudować demokrację. Przegląd Polityczny. https://przegladpolityczny.pl/jak-odbudowac-demokracje-michael-sandel/ (28.04.2024).
Sobkowiak, L. (2016). Konflikt polityczny. W: W. Sokół, & M. Żmigrodzki (Red.), Encyklopedia politologii. Pojęcia, teorie, metody (s. 327–328). Warszawa: Wolters Kluwer.
Weingart, P. (1969). Beyond Parsons? A Critique of Ralf Dahrendorf’s Conflict Theory. Social Forces, 48(2), 151. DOI: 10.2307/2575256.
