DEFINICJA POJĘCIA: Katolicka nauka społeczna oznacza wielowątkowe rozważania, w których zasadniczym przedmiotem analiz są kwestie społeczne, a główną podstawą i odniesieniem jest nauczanie Kościoła katolickiego. Stosunki polityczne postrzega się jako wielopłaszczyznowy i wieloaspektowy układ względnie trwałych oddziaływań podmiotów polityki. Podstawą analiz stosunków politycznych z perspektywy katolickiej nauki społecznej są niezmienne normy moralne, katolickie wartości religijne i antropologia chrześcijańska.

ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: Refleksje dotyczące kwestii społecznych są ważną częścią wielowiekowej historii Kościoła katolickiego, ale to koniec XIX wieku wskazuje się jako początek systematycznej i całościowej analizy. Zaznaczyć należy ciągłość i niezmienność w zasadniczych aspektach związanych z kryteriami ocen oraz ewolucję będącej wynikiem uaktualniania wniosków.

UJĘCIE PROBLEMOWE POJĘCIA: Z perspektywy katolickiej nauki społecznej wspólnoty polityczne istnieją w celu realizacji dobra wspólnego. Nie propaguje się konkretnych systemów politycznych, ale podkreśla się nieodzowność etycznego wymiaru polityki oraz fundamentalne zasady: pomocniczości, sprawiedliwości i solidarności, oparte na nienaruszalnej godności osoby ludzkiej, jako idee komplementarne i podstawowe w funkcjonowaniu wspólnot politycznych.

REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: W katolickiej nauce społecznej kładzie się nacisk na to, że formułowane wnioski powinny być przyjęte z przekonaniem, że będą podstawą odnowy sfery politycznej z uznaniem koniecznego wymiaru etycznego polityki. Postrzega się ten proces jako dwufalowy ze świadomością, że korekta nowoczesnej polityki wymaga czasu i wysiłku zarówno autorów, jak i odbiorców refleksji zawartych w katolickiej nauce społecznej.