Aktywność i bierność polityczna

Opublikowano
stycznia 6, 2025

Streszczenie

DEFINICJA POJĘCIA: Zakres problematyki wyznaczanej przez pojęcia aktywności i bierności politycznej (partycypacji w polityce) jest uwikłany w sposób, w jaki definiowana jest sama sfera polityki, oraz zależy od ustrojowego kształtu relacji władza – społeczeństwo. Możliwe jest tu rozumienie wąskie i szerokie. Pierwsze z pojęć, aktywność polityczna, oznacza wszelkie działania jednostek i zbiorowości zmierzające do wywarcia wpływu na procesy decyzyjne instytucji władzy publicznej. Drugie, bierność polityczna, włącza inne zachowania służące wyrażaniu przekonań czy wartości, które w danym kontekście posiadają polityczny sens albo służą integracji działającego na ich rzecz środowiska.

ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: W refleksji nad zachowaniami politycznymi (obywateli lub poddanych) współistnieją dwa podejścia badawcze: mikroanalityczne (analiza socjodemograficznych cech osób angażujących się – bądź nie – w działania, pozwalająca poznać, co sprzyja podejmowaniu aktywności w sferze politycznej (publicznej)) i makroanalityczne (sumaryczny obraz relacji zachodzących między zachowaniami politycznymi społeczeństwa a kondycją i funkcjonowaniem określonego systemu władzy).

UJĘCIE PROBLEMOWE POJĘCIA: Refleksja nad partycypacją polityczną koncentruje się na empirycznym rozpoznaniu tych form i uwarunkowań uczestnictwa w nich. Współcześnie jest ona rozwijana na kilku autonomicznych obszarach badawczych: analizie zachowań wyborczych, kultury politycznej, samoorganizacji społeczeństwa obywatelskiego, działalności ruchów społecznych. Główny dylemat ma jednak charakter normatywny. Wynika z pytań o to, jaki wzór zachowań obywateli jest dla ładu politycznego najbardziej pożądany. Konfrontują się na tym polu różne (republikańska i liberalna) tradycje ideowe oraz teorie demokracji.

REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: Rozpoznanie obrazu różnic pomiędzy aktywną i bierną częścią populacji komplikuje dzisiaj rosnąca wielość sposobów partycypowania w życiu politycznym. Skomplikowaniu ulega również analiza mechanizmów i agend, które mają wpływ na dyspozycję do aktywności oraz formę, jaką one w praktyce przybierają.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Almond, G.A., & Verba, S. (1963). The Civic Culture. Political Attitudes and Democracy in Five Nations. Princeton: Princeton University Press.

Canovan, M. (2008). Lud. Przeł. S. Szymański. Warszawa: Sic!.

Caplan, B. (2017). Mit racjonalnego wyborcy. Przeł. M. Iwanicki. Wrocław: Fijorr Publishing.

Eatwell, R., & Goodwin, M. (2020). Narodowy populizm. Zamach na liberalną demokrację. Przeł. W. Kurylak. Katowice: Post Factum.

Eyal, N. (2021). Rewolta. Przeł. M. Sommer. Warszawa: Wydawnictwo WAB.

Garlicki, J. (2005). Demokracja i integracja europejska. Studium osobistych i politycznych orientacji dwóch pokoleń Polaków. Toruń: Adam Marszałek.

Karwat, M. (1989). Role polityczne jednostki. Edukacja Polityczna, 13, 39–52.

Lipset S.M. (1995). Homo politicus. Społeczne podstawy polityki. Przeł. G. Dziurdzik-Kraśniewska. Warszawa: PWN.

Milbrath, L. (1977). Political Participation. How and Why Do People Get Involved in Politics. Chicago: Rand McNally.

Mounk, Y. (2019). Lud kontra demokracja. Przeł. K. Gucio. Warszawa: Kultura Liberalna.

Putnam, R. (1995). Demokracja w działaniu. Przeł. J. Szacki. Kraków–Warszawa: Znak.

Raciborski, J. (2011). Obywatelstwo w perspektywie socjologicznej. Warszawa: PWN.

Sartori, G. (1994). Teoria demokracji. Przeł. P. Amsterdamski, & D. Grinberg. Warszawa: PWN.

Szczegóła, L. (2013). Bierność obywateli. Apatia polityczna w teorii demokratycznej partycypacji. Warszawa: Elipsa.

Tocqueville, A. (1996). O demokracji w Ameryce. Przeł. M. Król. Kraków: Znak.