DEFINICJA POJĘCIA: Politykę rynku definiuje się bardzo szeroko, jako działania władz publicznych wpływające na rynek pracy, ale jest ona skoncentrowana na rozwiązywaniu problemów strukturalnych rynku pracy i poprawianiu skuteczności jego funkcjonowania. Jako taka jest ona autonomiczną polityką publiczną, jak również istotną składową polityki zatrudnienia.

PROBLEMOWE UJĘCIE POJĘCIA: W pierwszej części rozdziału opisano najważniejsze komponenty tej polityki, poczynając od jej definicji i celów, idąc przez jej rodzaje i stosowane instrumenty, a kończąc na modelach. Część druga zawiera opis specyfiki polityki rynku pracy realizowanej w Polsce, z uwzględnieniem jej układu instytucjonalno-prawnego, stosowanych instrumentów, modelu finansowania i uzyskiwanych efektów. W trzeciej części zaprezentowano ocenę i najważniejsze wyzwania polityki rynku pracy w Polsce.

REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I ­REKOMENDACJAMI: Najważniejsze wyzwania polityki rynku pracy w Polsce to słaba koordynacja działań instytucji rządowych i samorządowych oraz brak kontroli nad całym systemem; problem dominacji podmiotów publicznych i niekorzystania z istniejących możliwości włączania aktorów ze sfery prywatnej i społecznej do programowania i realizacji polityki rynku pracy; problem silnego uzależnienia od środków unijnych oraz konieczności zmiany regulacji prawnych odnoszących się do funkcjonowania polityki rynku pracy w Polsce. Bardzo korzystna sytuacja na polskim rynku pracy utrzymująca się od 2015 r. powinna być też wykorzystana do zmiany funkcjonowania Funduszu Pracy, w kierunku bardziej elastycznego reagowania na zmiany w koniunkturze.