Bezpieczeństwo kulturowe
Opublikowano
lutego 15, 2023
Seria
Copyright (c) 2022 Ignatianum University Press
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Streszczenie
DEFINICJA POJĘCIA: Bezpieczeństwo kulturowe może odnosić się do kondycji i trwania państwa oraz grup społecznych i jednostek (także jako możliwość realizacji ich aspiracji jako „bezpieczeństwo plus”). Określa ono relacje między różnymi podmiotami, angażując państwa, organizacje pozarządowe, media i ekspertów, których celem winno być wspólne bezpieczeństwo.
ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: Zakończenie zimnej wojny doprowadziło do istotnej zmiany i przewartościowania w postrzeganiu bezpieczeństwa. Zaczęto zauważać jego niemilitarny charakter, a kultura stała się ważnym elementem w jego wielowymiarowym charakterze.
PROBLEMOWE UJĘCIE POJĘCIA: Powiązania kultury i bezpieczeństwa są trwałym elementem życia społecznego, dotykając tak zagadnień pojawiających się w związku z narastaniem zjawiska wielokulturowości, jak i z potrzebą ochrony materialnych i niematerialnych dóbr kultury.
REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: Konieczne jest wypracowanie i uznanie warunków bezpieczeństwa materialnych i niematerialnych dóbr kultury.
Downloads
Download data is not yet available.
Bibliografia
Buzan, B. (1991). Peoples, States and Fear. An Agenda for International Security Studies in the Post-Cold War. New York: Harvester Wheatsheaf.
Czaja, J. (2004). Bezpieczeństwo kulturowe. Zarys problematyki. Kraków: Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne.
Czaputowicz, J. (2003) Kryteria bezpieczeństwa międzynarodowego państwa – aspekty teoretyczne, W: S. Dębski, & B. Górla-Winter (red.), Kryteria bezpieczeństwa międzynarodowego państwa (s. 13–33). Warszawa: PISM.
Gray, C. (2016). Strategy and Politics. London: Routledge.
Huntington, S.P. (1997). Zderzenie cywilizacji i nowy kształt ładu światowego. Tłum. H. Jankowska. Warszawa: Wydawnictwo Literackie „Muza”.
Johnston, A.I. (1998). Cultural Realism. Strategic Culture and Grand Strategy in Chinese History. Princeton: Princeton University Press.
Jones, R.W. (1999). Security, Strategy and Critical Theory. Boulder: Lynne Rienner Publishers.
Kuźniar, R. (2006). Bezpieczeństwo w stosunkach międzynarodowych. W: E. Haliżak & R. Kuźniar (red.), Stosunki międzynarodowe. Geneza, struktura, dynamika (s. 142–180). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Lapid, Y., & Kratochwil, F. (red.). (1996). The Return of Culture and Identity in IR Theory. Boulder: Lynne Rienner.
Michałowska, G. (1997). Bezpieczeństwo kulturowe w warunkach globalizacji procesów społecznych. W: D.B. Bobrow, E. Haliżak & R. Zięba (red.), Bezpieczeństwo narodowe i międzynarodowe u schyłku XX wieku (s. 131–145). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „Scholar”.
Nemeth, E. (2007). Cultural Security. The Evolving Role of Art. In International Security. Terrorism and Political Violence, 19(1), 19–42.
Phillips, A., & Reus-Smit, Ch. (red.). (2020). Culture and Order in World Politics. Cambridge: Cambridge University Press.
Rau, M. (2014). Nielegalny obrót dziełami sztuki w wybranych porządkach krajowych i prawie ponadnarodowym. Zagadnienia porównawcze odnośnie do przepisów karnych market nations i source nations. Studia Prawnicze i Administracyjne, 9(3), 33–38.
Schreiber, H. (2013). Cultural genocide – ludobójstwo kulturowe – kulturobójstwo. Niedokończony czy odrzucony projekt prawa międzynarodowego. W: H. Schreiber & G. Michałowska, (red.), Kultura w stosunkach międzynarodowych. T. 1: Zwrot kulturowy (s. 252–275). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Snyder, J. (1977). The Soviet Strategic Culture: Implication for Limited Nuclear Operations, RAND. Pobrane z: https://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/reports/2005/R2154.pdf (dostęp: 05.07.2022).
Ziętek, A.W. (2013). Bezpieczeństwo kulturowe w Europie. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
