Edukacja dla przedsiębiorczości – rozbudzanie intencji przedsiębiorczych
Opublikowano
lutego 14, 2023
Seria
Copyright (c) 2022 Ignatianum University Press
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Streszczenie
DEFINICJA POJĘCIA: W rozdziale dokonano analizy znaczenia edukacji dla przedsiębiorczości, ze szczególnym uwzględnieniem rozbudzania intencji przedsiębiorczych.
ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: Autor wskazuje na ewolucję pojęcia intencji przedsiębiorczych w dorobku literatury.
PROBLEMOWE UJĘCIE POJĘCIA: Choć część badaczy przypisuje intencji przedsiębiorczej charakter wrodzony, to bez wątpienia cecha ta może być wzmacniana na gruncie rozwoju osobistego człowieka, m.in. poprzez kompetencje osobiste i społeczne nabywane na gruncie edukacyjnym.
REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: Jednym z zadań edukacji powinno być kształtowanie kompetencji społecznych budujących wśród młodych ludzi pragnienie prowadzenia własnej działalności biznesowej. Wykorzystanie nowych technologii informacyjnych sprzyja popularyzacji wzorców zachowań przedsiębiorczych oraz stanowi źródło wiedzy o sile oddziaływania niejednokrotnie większej niż edukacja formalna.
Downloads
Download data is not yet available.
Bibliografia
Czerkawska, B. (2018). Intencje przedsiębiorcze osób młodych – cechy wrodzone czy nabyte? Przegląd Nauk Ekonomicznych. 31, 185–199.
Compendium of the Social Doctrine of the Church. https://www.vatican.va/roman_curia/pontifical_councils/justpeace/documents/rc_pc_justpeace_doc_20060526_compendio-dott-soc_en.html
Drucker, P.F. (2007). Innovation and Entrepreneurship. Practice and Principles. Oxford: Elsevier Ltd.
Gaweł, A., & Pietrzykowski, M. (2015). Edukacja akademicka w postrzeganiu przedsiębiorczości i kształtowaniu intencji przedsiębiorczych. Problemy Zarządzania. 13, 41–55. https://doi.org/10.7172/1644-9584.51.3.
Global Entrepreneurship Monitor. 2020/2021 Global Report. Global Entrepreneurship Research Association, London Business School, 2021.
Jamka, B. (2020). Edukacja dla przedsiębiorczości oparta na ekonomii behawioralnej: talent przedsiębiorczy a torowanie. Przedsiębiorczość – Edukacja. 16, 19–30.
John Paul II (1991). Encyclical “Centesimus annus”. https://www.vatican.va/content/john-paul-ii/en/encyclicals/documents/hf_jp-ii_enc_01051991_centesimus-annus.html
Kokocińska, M., & Nowak, H. (2014). Edukacja w zakresie przedsiębiorczości. Doświadczenia Polski i Hiszpanii, Difin, 2014.
Kopaliński, W. (1968). Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych. Wiedza Powszechna.
Michalik, A. (2016). Pobudzanie postaw przedsiębiorczych studentów jako determinanty konkurencyjności polskiej gospodarki: wstępne wyniki badań przeprowadzonych wśród studentów Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Horyzonty Wychowania, 15 (35), 299–319. https://doi.org./10.17399/HW.2016.1535016
Shane, S., & Venkataraman, S. (2000). The Promise of Entrepreneurship as a Field of Research. Academy of Management Review, 25(1), 217–226.
Świętoniowska, J. (2021). Przedsiębiorczy gracz – jak mechanizmy grywalizacji motywują do nauki uczniów w szkole średniej? Przedsiębiorczość – Edukacja, 17(1), 65–76. https://orcid.org/10.24917/ 20833296.171.5
Wach, K. (2013). Edukacja na rzecz przedsiębiorczości wobec współczesnych wyzwań cywilizacyjno-gospodarczych. Przedsiębiorczość – Edukacja. 9, 246–257.
Wach, K. (2015). Środowisko biznesu rodzinnego jako stymulanta intencji przedsiębiorczych młodzieży akademickiej. Przedsiębiorczość i Zarządzanie. XVI. 25–40.
Zbierowski, P. (2014). Determinanty intencji przedsiębiorczej studentów – wyniki badań. Horyzonty Wychowania, 13(26), 51–63.
