Przedsiębiorczość publiczna – podstawowe pojęcia i perspektywy badawcze
Opublikowano
lutego 14, 2023
Seria
Copyright (c) 2022 Ignatianum University Press
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Streszczenie
DEFINICJA POJĘCIA: Przedsiębiorczością publiczną określa się działalność pracowników sektora publicznego ukierunkowaną na wdrożenie innowacji w odpowiedzi na dostrzeżone problemy społeczne.
ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: Badania nad przedsiębiorczością publiczną ewoluowały od wyjaśnienia jej istoty i różnic względem przedsiębiorczości w sektorze prywatnym (głównie różnicuje je odmienne środowisko pracy), do wytłumaczenia sposobów skutecznego wdrożenia innowacji.
PROBLEMOWE UJĘCIE POJĘCIA: Do podstawowych wyzwań należy zbudowanie teorii przedsiębiorczości publicznej, która uwzględniać będzie różne rodzaje organizacji publicznych, jak również specyfikę warunków pozwalających na jej zaistnienie.
REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA Z WNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: Przedsiębiorczość publiczna zależy nie tylko od wewnętrznych cech menedżera publicznego, ale od odpowiedniego systemu zarządzania organizacją, sprzyjającego poszukiwaniu nowych sposobów spełnienia potrzeb społecznych.
Downloads
Download data is not yet available.
Bibliografia
Bernier, L., & Hafsi, T. (2007). The Changing Nature of Public Entrepreneurship. Public Administration Review, 67(3), 488–503. DOI: 10.1111/j.1540-6210.2007.00731.x.
Ćwiklicki, M. (2017). Public Entrepreneurship and Its Role in Public Value Creation. Problemy Zarzadzania, 15(1), 86–96. DOI:10.7172/ 1644-9584.65.5.
Głód, G. (2016). Uwarunkowania i pomiar przedsiębiorczości publicznej w jednostkach ochrony zdrowia. Warszawa: Difin.
Hayter, C.S., Link, A.N., & Scott, J.T. (2018). Public-sector entrepreneurship. Oxford Review of Economic Policy, 34(4), 676–694. DOI: 10.1093/oxrep/gry014.
Kearney, C., Hisrich, R.D., & Roche, F. (2009). Public and private sector entrepreneurship: Similarities, differences or a combination? Journal of Small Business and Enterprise Development, 16(1), 26–46. DOI: 10.1108/14626000910932863.
King, P., & Roberts, N. (1991). Policy Entrepreneurs: Their Activity Structure and Function in the Policy Process. Journal of Public Administration Research and Theory. DOI: 10.1093/oxfordjournals.jpart.a037081.
Klein, P.G., Mahoney, J.T., McGahan, A.M., & Pitelis, C.N. (2010). Toward a theory of public entrepreneurship. European Management Review, 7(1), 1–15. DOI: 10.1057/emr.2010.1.
Kraśnicka, T. (2011). Przedsiębiorczość publiczna – Geneza, istota, modele. W: T. Kraśnicka (red.), Przedsiębiorczość w sektorze publicznym. Wybrane zagadnienia i wyniki badań (s. 13–39). Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach.
Liddle, J., & McElwee, G. (2019). Theoretical perspectives on public entrepreneurship. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 25(6), 1308–1320. DOI: 10.1108/IJEBR-02-2019-0067.
Mack, W.R., Green, D., & Vedlitz, A. (2008). Innovation and Implementation in the Public Sector: An Examination of Public Entrepreneurship. Review of Policy Research, 25(3), 233–252. https://doi.org/10.1111/j.1541-1338.2008.00325.x.
Mohammed, A., & Zubairu, U.M., Oni, E.O. (2021). Public entrepreneurship literature from 2010 to 2019: A systematic review. International Entrepreneurship Review, 7(1), 45–58. DOI:10.15678/IER.2021.0701.04.
Ostrom, E. (1965). Public Entrepreneurship: A Case Study in Ground Water Basin Development. Los Angeles: University of California.
Shockley, G., Stough, R., Haynes, K., & Frank, P. (2006). Toward a theory of public sector entrepreneurship. International Journal of Entrepreneurship and Innovation Management, 6(3), 205–223.
Wagner, R.E. (1966). Pressure groups and political entrepreneurs: A review article. Public Choice, 1, 161–170. DOI:10.1007/BF01718992
Wodecka-Hyjek, A. (2017). Konceptualizacja przedsiębiorczości w sektorze publicznym – Przegląd wybranych podejść. Ekonomika i Organizacja Przedsiębiorstwa, 7, 59–68.
