DEFINICJA POJĘCIA: Pedagogika religii w islamie czerpie bezpośrednio ze źródeł tradycji religijnej. Przedstawia się w niej postać proroka Muhammada jako godny naśladowania wzór postępowania i najwyższy autorytet wychowawczy.

ANALIZA HISTORYCZNA POJĘCIA: W części historycznej problemu przybliżono genezę osadnictwa oraz specyfikę modelu religijności Tatarów. Następnie omówiono główne założenia oświaty religijnej: tradycyjnej, prowadzonej przez imamów, a po 1918 r. zinstytucjonalizowanej i powiązanej z państwowym systemem edukacji. Po 1945 r. lekcje religii były prowadzone w sposób nieformalny, ograniczony do kilku ośrodków. Na początku lat 90. nastąpiło ożywienie działalności, ponieważ przestały obowiązywać ograniczenia administracyjne, a także nawiązano współpracę ze środowiskiem tzw. nowych muzułmanów, w którym dominowali Arabowie.

PROBLEMOWE UJĘCIE POJĘCIA: W prowadzonych analizach zostanie zaprezentowany model edukacji religijnej młodych muzułmanów w Polsce. Ponadto przybliżone będą treści dydaktyczne nauczania religijnego.

REFLEKSJA SYSTEMATYCZNA ZWNIOSKAMI I REKOMENDACJAMI: Hasło wieńczy podsumowanie, w którym zarysowano perspektywy edukacji muzułmańskiej w Polsce.